Ο όρος καρδιαγγειακή νόσος χρησιμοποιείται για να περιγράψει παθήσεις που οφείλονται στην εναπόθεση λιπιδίων στην εσωτερική επιφάνεια των αρτηριών (αθηροσκλήρυνση) με αποτέλεσμα την σταδιακή ή και την αιφνίδια μείωση της διαμέτρου των αγγείων. Οι κυριότερες εκδηλώσεις της είναι η στεφανιαίας νόσος, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και η περιφερική αγγειοπάθεια.

Οι παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένη επίπτωση αθηροσκλήρυνσης είναι γνωστοί. Σε αυτούς περιλαμβάνονται το κάπνισμα, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η παχυσαρκία, η ανθυγιεινή διατροφή, η κατάχρηση αλκοόλ, η αρτηριακή υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη, ο σακχαρώδης διαβήτης, το ανδρικό φύλο, η πρώιμη εμμηνόπαυση, η κληρονομικότητα και η ηλικία. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου θεωρούνται πιο επικίνδυνοι συγκριτικά με άλλους, όπως π.χ. το κάπνισμα. Επίσης, η αλληλεπίδραση δύο ή περισσότερων παραγόντων αυξάνει πολλαπλασιαστικά τον κίνδυνο για την υγεία.

Επιβάλλεται η συνειδητοποίηση του κινδύνου και η λήψη μέτρων εξάλειψής τους. Η πρόληψη αποτελεί το θεμέλιο λίθο για τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου και έχει ως στόχο την τροποποίηση ή αν είναι δυνατόν την εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου.

 

Εθνικές επιτροπές και διεθνείς οργανισμοί-ιατρικές εταιρείες συστήνουν:

• διακοπή του καπνίσματος

• 30 λεπτά μέτριας σωματικής άσκησης για τουλάχιστον 5 ημέρες την εβδομάδα,

• μείωση του σωματικού βάρους

• υγιεινή διατροφή, η οποία συμβάλλει στον έλεγχο της παχυσαρκίας και τη διατήρηση της χοληστερόλης σε χαμηλά επίπεδα,

• μείωση της πρόσληψης άλατος,

• κατανάλωση μικρών ποσοτήτων αλκοόλ

• Βέλτιστη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, της χοληστερόλης και του σακχάρου στους διαβητικούς ασθενείς.

 

Η μείωση του συνολικού καρδιαγγειακού κίνδυνου και η βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών που έχουν ήδη υποστεί κάποιο καρδιαγγειακό επεισόδιο αποτελεί βασικό στόχο της σύγχρονης καρδιολογίας.